Wydawca treści Wydawca treści

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Obiekty edukacyjne

Obiekty edukacyjne

Obiekty edukacyjne w Nadleśnictwie Karwin:

1. Izba Edukacji Leśnej w Dobrojewie

Jedyne w swoim rodzaju muzeum urządzone zostało w budynku dawnej stajni z lat trzydziestych XX wieku. Stworzone i prowadzone jest przez ludzi z pasją, rodzinę leśników - Teresę, Rocha i Patryka Kaczorowskich.

Dla odwiedzających oferujemy między innymi ekspozycje:

- historii leśników i leśnictwa

- starych maszyn rolniczych i leśnych

- wojskową i milicyjną

- starej kuchni i wyrobów rękodzieła

oraz:

- nietypową kolekcję jednosladów

W bezpośrednim sąsiedztwie Izby Edukacji Leśnej znajdują się:

- punkt widokowy

- miejsce na ognisko

- miejsce postoju pojazdów

Dodatkowo w drzewostanie otaczającym obiekt edukacyjny znaleźć można kilkanaście gatunków drzew, niezwykle rzadko spotykanych w Puszczy Noteckiej.

Serdecznie zapraszamy:

- dzieci, młodzież, nauczycieli, wychowawców

- rodziny

- osoby indywidualne oraz wszystkich zainteresowanych,

Jak do nas trafić?

Izba zlokalizowana jest w miejscowości Dobrojewo, przy drodze wojewódzkiej nr 158 pomiędzy miejscowościami Murzynowo a Lipki Wielkie. Bezpośrednio sąsiaduje z siedzibą Leśnictwa Gościnowo. Traficie do niej dzięki leśnym kierunkowskazom.

Chciałbyś poinformować o własnych planach odwiedzenia Izby Edukacji Leśnej
w Dobrojewie – zadzwoń:

Roch Kaczorowski – 691018776

Teresa Kaczorowska – 691018556

2. ,,Leśna Wiata Edukacyjna''– położona w Gościmiu nad jeziorem Solecko.

Jesteś spragniony wypoczynku i czynnej rekreacji?To miejsce jest właśnie dla Ciebie. Serdecznie zapraszamy do aktywnego spędzenia czasu korzystając z urządzeń infrastruktury Leśnej Wiaty Edukacyjnej.

Znajdziesz tutaj między innymi:

- plac zabaw,

- ścieżkę zdrowia,

- miejsce na ognisko,

- ciąg komunikacyjny wykonany z drewna (kładka),

- pomost nad jeziorem,

- miejsce postoju pojazdów,

- tablice edukacyjne,

- kilkanaście ciekawych gatunków roślin.

Leśna Wiata Edukacyjna powstała w ramach projektu: „Ochrona obszarów Natura 2000 poprzez przekierowanie ruchu turystycznego na tereny mniej wrażliwe” realizowanego
w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, który współfinansowany jest przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko.

Co ważne! Leśna Wiata Edukacyjna w Gościmiu jest obiektem otwartym dla społeczeństwa. Można z niej korzystać bez ograniczeń. Jednakże w sezonie ochrony pożarowej lasu, od 15 marca do końca października każdego roku, przed rozpaleniem ogniska należy zadzwonić na numer 95 762 05 90 wew.444 oraz przekazać nam informację o zamiarze rozpalenia ognia.

3. Leśna Ścieżka Edukacyjna ,,Lubiatowskie Uroczyska'' - położona w Gościmiu

To nie koniec atrakcji. W bezpośrednim sąsiedztwie Leśnej Wiaty Edukacyjnej znajdziesz Leśną Ścieżkę Edukacyjną „Lubiatowskie Uroczyska”. Jej trasa wiedzie przez najciekawsze i najpiękniejsze miejsca rezerwatu przyrody „Lubiatowskie Uroczyska”. Przemierzając malowniczą aleję możesz zaobserwować interesujące zespoły przyrodnicze i leśne oraz liczne gatunki ptaków drapieżnych i wodno-błotnych.

Długość szlaku wynosi aż 6,5 kilometra!

Czas przejścia przewidziany jest od 3 do 5 godzin.

Poziom trudności: umiarkowany.

Na trasie znajdują się przystanki opatrzone tablicami edukacyjnymi o następującej tematyce:

  1. Informacje ogólne
  2. Biocenotyczne funkcje martwych drzew
  3. Formy ochrony przyrody
  4. Zespoły leśne
  5. Jezioro Lubiatówko
  6. Flora i fauna
  7. Źródliska
  8. Wyspa kormoranów

W obrębie ścieżki szczególnie polecamy:

  1. Malownicze zatoczki umożliwiające obserwację zimorodków, czatujących czapli a po zmierzchu mając troszkę szczęścia możesz zaobserwować pływające bobry.
  2. Wyspę kormoranów, obszar tajemniczy, magiczny i trochę mroczny a zarazem miejsce gniazdowania kormoranów.
  3. Na najbardziej wytrwałych wędrowców czeka niespodzianka – przygotowana do aktywnego spędzenia czasu na łonie natury Leśna Wiata Edukacyjna.

4. Leśna Ścieżka Edukacyjna ,,Staw Goszczanowski"

Wzdłuż rynnowego jeziora. Przechadzając się ponad 1,5 kilometrową trasą ścieżki, dzięki ustawionym tablicom edukacyjnym uzyskasz wiedzę na temat funkcjonowania ekosystemów leśnych, form ochrony przyrody oraz poznasz bliżej pracę leśnika i sposoby gospodarowania lasem przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

Trasa ścieżki obejmuje dziewięć punktów edukacyjnych opatrzonych tablicami
o następującej tematyce:

  1. Leśna ścieżka edukacyjna „Staw Goszczanowski”
  2. Buk i jego mieszkańcy
  3. Ryby słodkowodne
  4. Bóbr europejski
  5. Co nam daje las
  6. Daglezja zielona
  7. Rezerwat przyrody
  8. Pałac modrzewiowy
  9. Od nasionka do drzewa – Sosna zwyczajna.

W bezpośrednim sąsiedztwie przystanku „Pałac modrzewiowy” przygotowaliśmy dla Ciebie mini arboretum. To nietypowe miejsce w Puszczy Noteckiej, gdzie zinwentaryzowaliśmy ponad dwadzieścia gatunków drzew iglastych oraz liściastych. Czy jesteś w stanie rozpoznać je wszystkie?

Jesteśmy pewni, że sobie poradzisz. Po skończeniu ciężkiej pracy umysłowej dobrze jest nieco odsapnąć, dlatego dla turystów decydujących się odwiedzić arboretum ustawiliśmy specjalne miejsca odpoczynku.

5. Biuro Nadleśnictwa

W siedzibie Nadleśnictwa Karwin znajduje się świetlica wyposażona w sprzęt multimedialny, tablice dydaktyczne. Oferta dydaktyczna skierowana jest do grup zorganizowanych.

Regulaminy obiektów edukacyjnych oraz zajęć edukacyjnych w Nadleśnictwie Karwin, znajdują się w załącznikach na dole strony.